Verlangen

Verlangen wordt meestal onbewust naar buiten gericht en ingezet om voldoening te verkrijgen. Voldoening wordt gekoppeld aan relaties, aanzien, status, bezit… dat moet allemaal 'goed' zijn. Het zijn uiterlijke verschijnselen, die het bewijs dienen te leveren van een succesvol iemand.

Bewustzijn wordt in een trance gelokt van voldoening zoeken in uiterlijkheden. Dit moet het gemis van innerlijke Waarheid compenseren. Verlangen wordt een zoeken naar 'waarde', dat als een motor de aandacht in een naar buiten gerichte beweging blijft voortstuwen. De geest komt in dienst van de jacht naar geluk te staan, geluk dat in 'de buitenwereld' gevonden moet worden.

Wat zo bereikt kan worden blijkt vluchtig, afhankelijk van omstandigheden… hoe meer je het vast probeert te houden, hoe sneller het wegebt. Teleurstelling ontstaat, samen met wanhoop, boosheid, frustratie en uitputting. Er komt steeds meer weerstand naar leven, alles lijkt zinloos.

Vaak wordt verlangen gekanaliseerd en gericht op duidelijk omschreven doelen die bewaakt moeten worden. In veel tradities is verlangen een 'slecht' iets, dat je moet leren beteugelen. Steeds zijn er echter heldere stemmen die uitnodigen om het verlangen terug te volgen, terug naar binnen.

Het grote Verlangen

Die stemmen hebben verlangen herkend als het grote Verlangen of de Hunkering. Die Hunkering blijkt innerlijke levenskracht die ontdekt wil worden als Dat wat vóór de tijd altijd het Nu is. Uit dat levende Nu stijgt als het ware de Hunkering op om zichzelf terug naar binnen te draaien en te herkennen als het in zichzelf lichtende Zijn.

In plaats van naar buiten gericht zijn, voortgestuwd door aangeleerde angst, kan Luisteren plaats vinden en de Roeping gehoord worden. Die roeping neemt aandacht mee naar binnen en brengt het bij het Onbekende. Naar buiten gerichte activiteit is daar bang voor… het Licht van gewaarzijn brandt alle aannames en overtuigingen schoon, er blijft niets over om aan vast te houden.

De Hunkering

Het terug naar binnen volgen van verlangen openbaart het goddelijke Hunkeren. Dit Hunkeren blijkt het levende Nu te zijn… het directe Zijn, het Zijn dat ongelokaliseerd altijd vrij is en waarbinnen alles verschijnt.

In besef van direct Zijn ontspant geestelijke activiteit. Expressie komt dan voort uit levensvreugde, waar het eerder voor bevestiging van een vermeende identiteit moest zorgen. Directe expressie is als muziek die de aandacht naar binnen leidt, naar waar Licht heerst en Vrede is.

Verlangen is altijd een verlangen naar thuis zijn. Dit thuis zijn is een totaal ontspannen Zijn, waarin de jachtige activiteit van het naar buiten gericht zijn stil valt. De Vrede die ineens weer merkbaar is blijkt de ware Aard. Het is altijd die Vrede waar de Hunkering naar uitgaat… het grote Verlangen is altijd naar het ware Zelf. Dat ware Zelf is het tijdloze Thuis-Zijn.

Het fenomeen thuis zijn heeft tijdens de jeugd allerlei associaties gekregen. Dit lijkt te horen bij een iemand die zich in het leven thuis wil voelen… iemand en leven lijken apart. Aandacht wordt gegrepen door een activiteit van verzet en verlangen, als gevolg van naar buiten geprojecteerde jeugd-associaties. Bewustzijn lijkt in een omgeving te zijn… dat is de identificatie met een focus.

Verlangen draait via mis-identificatie naar buiten, in de zucht naar geluk… voor innerlijk welzijn wordt de omgeving verantwoordelijk. Weerstand naar de omgeving is weerstand naar de onbewust geprojecteerde associaties uit het verleden… verlangen naar liefde is verlangen naar genegenheid van de ouders, en eigenlijk een verlangen naar veiligheid… naar God of de Bron.

Innerlijke Rust

Veiligheid is een besef van innerlijke rust, een totaal ontspannen zijn. Dat is wat vanzelf is, wanneer aandacht terug valt in de directe ware Aard, het onmiddellijke Zijn, God of Zelf. Bewustzijn is altijd dit onmiddellijke Zijn, ook als aandacht verstrikt raakt in de activiteit van het schijnzelf.

Vanuit het schijnzelf lijkt veiligheid - warmte, vertrouwen, liefde, je thuis voelen - alleen mogelijk met een perfecte partner, een huisje in een landelijke omgeving, als de juiste statussymbolen er zijn, etc. De Vrijheid van Dat wat vóór alles is en als alles verschijnt lijkt vergeten.

De spil van (verlangen naar) externe factoren is identificatie met het aparte ik, of de gespannen focus die zichzelf als een van alles gescheiden aparte entiteit ziet. Geloof in die fictieve figuur valt uiteen in herkenning van het verlangen als een goddelijke hunkering naar Licht of Liefde.

Ontwaken is beseffen dat verlangen naar Licht niet een persoon is, doch het in zichzelf Lichtende, het Zijn dat naar zichZelf zocht, maar abusievelijk 'buiten zichzelf' zocht.

Ontwaken is het einde van de illusie van het aparte zelf, waarmee ook de split in 'binnen-buiten' of 'subject-object' wegvalt. Dit brengt een enorme psychologische verschuiving met zich mee, die alles volledig omdraait: ik leek in de wereld… echter is de wereld in mij. Het projecteren stopt, de wereld blijkt een verschijning van Licht. Zijn ís de Geborgenheid waar naar verlangd werd.

Dit is wat bedoeld wordt met: the world is an illusion, Brahman alone is real, Brahman is the world.

zie ook: Roeping

▲