Thuis Zijn- 13 mei 2011


Geplaatst door Jan Bulens, 19 mei 2011

Deze tekst lezend merk ik iedere keer weer dat ik heel goed weet wat er staat, maar zodra ik het probeer te be-'grijpen', weet ik niets meer, wordt het een verzameling woorden, begrippen.

Wat duidelijk wordt is het verschil tussen het ego dat een gekwetst zelfbeeld in stand probeert te houden en het zelf (ik) daar achter dat zichzelf herkent in de tekst.

Dit is een proces waarin het ego net zolang pijnlijke herinneringen blijft aandragen, totdat ik herken dat die herinneringen pijnlijk zijn omdat ze verband houden met verkeerd geïnterpreteerde belevenissen. Het ego is een soort kink in de kabel die weer recht getrokken wil worden en dan zijn betekenis verliest.

Jan Bulens
 

Geplaatst door Frits van der Ploeg, 19 mei 2011

Dank je hartelijk Jan… prachtig antwoord.

Je hebt het spel herkend en woorden gegeven. Er is een controle-activiteit. Die noemt zichzelf 'ik' en scheidt zich af van wat het ziet.

Die activiteit goochelt met herinneringen en probeert aandacht in een gesuggereerde werkelijkheid gevangen te houden. Dat heb je ook herkend.

Wat herkent is Bewustzijn dat altijd heel is. Dit ongerepte Licht is je ware identiteit. Dat is wat weet. Van daaruit is er liefde voor de schijnbare kink. Herkennen (zien) is genoeg.

Hou van ego, en de verdediging vervliegt. De kink is inderdaad onbe-grip, een angstig patroon dat door geloof levend gehouden wordt en herinnerd wil worden aan Liefde.

frits