Opmerken
28 juli 2015Vaak is de aandacht gericht op gisteren of morgen, en is er vooral weerstand naar wat nu niet goed voelt. Er is geen besef dat de geest in weerstand is naar eigen projecties… het Gewaarzijn in zichzelf wordt niet opgemerkt.
Gewaarzijn is de Rust of Vrede waar de onrustige activiteit van de geest naar verlangt. Echter zoekt het die rust in relaties, in objecten, in iets dat 'buiten' is en 'van binnen' voor voldoening moet zorgen. Aandacht kan langdurig in die naar buiten gerichte worsteling verwikkeld blijven, zonder de rust van het Zijn op te merken.
Dit is als in een droom, waarin het net lijkt of je de droomfiguur bent. Soms is er ineens het besef dat er een droom gaande is, en weet je - terwijl de droom zich afspeelt - dat je dat waarnemende Bewustzijn bent dat naar de droom kijkt. Of je wordt uit de droom wakker en beseft dat de droomfiguur, inclusief droom-context en missie, weg is.
Datzelfde kan ook gebeuren in de 'wakkere' staat. Aandacht is gefixeerd in een houding die krampachtig probeert om zich uit een gevoel van vast zitten te ontworstelen, en slaagt daar alsmaar niet in. Toch is het mogelijk om uit de 'hypnose' te ontwaken.
Wat kan helpen de 'hypnose' te doorbreken is Opmerken. Tijdens het weg van of op iets gericht zijn kun je opmerken dat er Waarnemen is… Waarnemen is Datgene waaraan alles verschijnt. Aandacht kan zich 'omdraaien' naar dat Waarnemen. Dat Waarnemen is je ware Aard van Vrede.
De Vrede is de directheid van Zijn… wat je altijd bent. Soms, bijvoorbeeld tijdens een mooie zonsopgang, veert aandacht spontaan terug in de rust van deze Directheid. Geest valt stil, tijd is weg, en er is geen grens tussen waarneming en wat wordt waargenomen.
Het opmerken van Waarnemen kun je ook 'Practicing Peace' noemen, of 'het beoefenen van Vrede'. (Aanwezig Zijn) Er huist een wonderlijke tederheid in Opmerken, in geduldig gade slaan wat zich binnenin afspeelt… in bewustzijn van Dat waaraan alles verschijnt.
Het in zichzelf Lichtende
Dat waaraan alles verschijnt is het in zichzelf lichtende, de objectloze Waarheid van je Zijn. Bewust van daaruit open blijven en opmerken maakt dat in wat waargenomen wordt het Licht doordringt. Er vindt dan een ontzenuwing plaats… de geestelijke houding verliest haar vooringenomenheid, haar fixaties en verdedigende toon.
Bewustzijn van Waarnemen - Opmerken - is beseffen dat Waarnemen geen activiteit is… Opmerken werkt weldadig in op de geest en zijn overtuigingen. Het idee van de aparte persoon die tot voldoening moet komen smelt weg, de houding in de wereld wordt open.
Er komt een helder onderscheid tussen de stem van de ego-geest en de Stilheid van Zijn. Het ego geeft zich meer en meer over aan de Directheid van Zijn wanneer het besef van stil, tijdloos Gewaarzijn - het waarachtige Zelf - een levende werkelijkheid is. Ego volgt geest in het beseffen, in de herkenning van Waarachtigheid… in het Opmerken.
Beoefenen van Vrede kan overal… in ontmoetingen waarbij telkens pijnlijke gewoontes worden geactiveerd, en in bepaalde situaties, als onverklaarbare houdingen en patronen opgeroepen worden. Dat zijn vasanas en samskaras, de karmische geneigdheden en impressies, die ook in het geduldig opmerken tot rust kunnen komen.
Gewoontes, angst-mechanieken en verslaving blijken in geduldig Opmerken een middel tot ontwijken. Een onderlaag van in ontkenning weggedrukte pijn lijkt ermee ontlopen te kunnen worden. Ook daar dringt uiteindelijk de tederheid van Zijn in door.
Wat volkomen helder wordt is hoe geest, die zijn Bron van directe Waarheid niet beseft, een ego oplevert die in zijn eigen projecties gelooft en gegrepen wordt door de hang naar macht, 'speciale' krachten en controle… in de waan daarmee 'heel' te worden.
Besef van innerlijk Waarnemen maakt dat in de ontmoeting met de ander of het andere, in geduldig open Zijn, de ontroerende beleving kan komen dat je tegenover jeZelf staat… dat er alleen maar het ene Zelf - God - is.
De overgave aan, en het herkennen van die Openheid, kan een diep ontroerend besef brengen dat Dit het is waar je lang naar verlangd hebt.
Stilheid is overweldigend, on-voorstel-baar, en totaal anders dan je ooit hebt kunnen denken of verwachten.
De herkenning kan flink op de proef gesteld worden… Ego wil iets bereiken en zich op de borst kunnen slaan, om daarmee zijn houding de aanblik van vertrouwen te geven en er overwicht aan te ontlenen. Het wil niet de in ontkenning weggestopte overtuigingen van onwaarde aankijken.
Misschien herken je lang gewerkt te hebben aan beter worden, een plek in de wereld veroveren, succes krijgen, met als enig doel op je gemak en thuis bij jezelf kunnen zijn en te ontspannen… 'als ik niet meer onzeker ben… als ik die fout niet meer maak… als ik eindelijk weet waar ik met mijn leven naar toe moet'.
Misschien ontdek je dat de ontspanning, die je zo lang zocht, nu hier is… als de Openheid van je ware Aard, het waarnemende Zijn in zichZelf. Dat is het open Zijn waarin niets meer angstvallig verborgen gehouden hoeft te worden, de Openheid waarin apartheid stopt en ook de onrust en wanhoop van de na-ijlende geest welkom zijn.
Merk simpelweg dit Waarnemen op, merk op dat er een ervaring is. Ervaring verandert, het Waarnemen in zichzelf blijft onveranderd. Kijk naar de oppervlakte van de ervaring, en je bevestigt het aparte ik dat het met veel oneens is. Merk de essentie van de ervaring en herken jeZelf, het Waarnemen… Dat waaraan alles, en wat als alles verschijnt.