Bestaansbesef
4 juli 2019Er komt in de bewustwording een keer een moment waarin de Directheid van Bestaan diep doordringt. In dit tijdloze moment valt de geest volkomen stil en is eigenlijk geen geest meer.
Zijn is bewust van zichzelf als een Directheid, en beseft dat. Bestaan en Bewustzijn - Zijn en Kennen - blijken één. Alle zelf-omschrijvingen en ideeën over 'ik' zijn weg, wat blijft is een onvoorstelbaar vredige en onveranderlijke Stilheid… er is geen zelf meer dat omschreven kan worden.
Eén van de meest fundamentele aspecten van het besef van Bestaan is wellicht de realisatie dat bestaan niet aan tijd of verandering onderhevig is, en geboorte en dood fenomenen zijn die horen bij de vormen-wereld.
Deze realisatie brengt een enorme identiteits-verschuiving teweeg. Identificatie met de vorm breekt open… geest beseft dat het niet het lichaam is, noch de psychologische vorm, noch een energie-vorm die door de tijd heen reist.
Vormen veranderen, Bewustzijn is onveranderlijk en tijdloos de Stilheid waar tijd en verandering aan verschijnen. Het begrip het eeuwige leven krijgt haar waarachtige betekenis: in plaats van 'almaar voort-durend ín de tijd', blijkt met het eeuwige leven het directe, tijd-loze Bestaan bedoeld te worden, 'het Bestaan dat vóór de tijd is'.
Meestal identificeert geest zich onbewust met een vorm, kijkt van daaruit naar omstandigheden en noemt die 'het bestaan'. Die gewoonte eindigt in dit tijdloze moment van Besef, omdat plots duidelijk is dat Bestaan zich bewust is ván omstandigheden. Dit Besef brengt ook de realisatie dat Bestaan, Bewustzijn en God één en hetzelfde zijn.*
Nu, Openheid en Licht
Het openbreken van de geest brengt nog meer fundamentele openbaringen met zich mee. Er is de ontdekking van het Nu, de gewaarwording van Openheid, en het besef van Licht.
Het Nu is dit directe Zijn, waar tijd niet bestaat. Het Nu is open en ruimtelijk, een volkomen afwezigheid van grenzen, afmetingen of proporties.
Openheid, of Ruimtelijkheid, is iets anders dan de fysieke ruimte van bijvoorbeeld een kamer, een vlakte of het heelal. Openheid is een Zijn dat volkomen vrij is, vrij in de zin van absoluut zonder iets anders, een Zijn zonder verwachting, eis of oordeel, zonder verleden of toekomst.
Bewustzijn blijkt in-zichzelf-lichtend, een licht-brengende Waarheid. Met Licht wordt hier niet het licht bedoeld zoals we dat kennen van de zon of een lamp, doch de Tegenwoordigheid die Bewustzijn is.
Voordat de Directheid van Bestaan diep doordringt is er meestal een periode van grote vertwijfeling en verwarring. Vaak zijn er grote angsten en groeit er steeds meer weerstand.
Wat tijdens de gewaarwording van Bestaan voor een grote glimlach kan zorgen is het besef dat Ik niet een apart iets is dat geboren wordt en dan weer sterft. In besef van bestaan valt angst voor de dood weg en verandert het begrip ziel van een apart iets in bezieling, een bezielende actualiteit.
Het openbreken van de identiteit
In het Licht is er besef van de relativiteit van het rollenspel dat spontaan vanuit dat Licht bezield wordt. De geest wordt als het ware met onvoorwaardelijke Stilheid begeleid in het doorbreken van identificatie met de rol en haar geneigdheden, patronen, conditioneringen en overtuigingen.
Het veiligheid en houvast zoeken in de rol stopt, omdat gerealiseerd wordt dat Bewustzijn niet verloren kan raken en al thuis is. Het is plots volkomen duidelijk dat Bewustzijn nergens vandaan komt en nergens naar toe gaat.
In plaats van te proberen om de vorm onsterfelijk te maken wordt doorgrond dat Bewustzijn - het waarachtige Ik - eerder dan de tijd is en dat het begrip (on)sterfelijkheid niet toepasbaar is op Bewustzijn.
Ook is duidelijk dat 'ik' geen moeite hoeft te doen om straks 'de hemelse vrede' te verdienen. Die Vrede is hier nu. Dat bedoelde Jezus met 'Wie mij vindt, vindt het eeuwige leven'. Met 'mij' bedoelde Jezus niet de historische mens Jezus, doch de ware Aard van tijdloos Bewustzijn. Het eeuwige leven en Vrede is één, hier nu, het Koninkrijk van God… het directe Bestaan, hier, nu, tijdloos Nu.*
Het besef van Bestaan brengt nog een verschuiving mee. Eerst is er het moeizame worstelen waarmee de persoon zich probeert te ontdoen van 'onvolkomenheden', zodat het niet almaar dezelfde fouten maakt en trots kan zijn op zichzelf. Het vecht tegen onwaarde en onmacht en probeert uit alle macht zijn vermeende zelf te verbeteren.
Dan toont zich vanuit het directe Zijn een wonderlijke genegenheid waarmee de persoon midden in z'n worsteling steeds bewust gemaakt wordt van de ware Aard van direct Gewaarzijn. In het Licht van deze Tegenwoordigheid zijn de 'onvolkomenheden' volkomen welkom en wordt de geest doorstroomd met onvoorwaardelijke Stilheid.
Steeds meer valt aandacht terug in de Tegenwoordigheid van Nu… steeds meer is er de zelfwerkzaamheid van die Tegenwoordigheid, waarin alle eigen-aardigheden vanzelf omarmd worden. In plaats van de strijd - om verdriet, angst, onzekerheid of verlorenheid weg te werken of verbeteren - is er de onvoorwaardelijke Stilheid waarin alles welkom is en doorstroomd wordt met Waarachtigheid.
Misvattingen, conditioneringen, programmaties en aannames transformeren in deze open Stilheid, en sommige eigen-aardigheden blijken een opening waardoor Bewustzijn op een unieke manier tot expressie kan komen.
* Bestaan Bewustzijn Vrede - Sat Chit Ananda - Het Ene.