Zachtheid

Volkomen naturel komt uit het Ene Hart… een lieflijke lichtstraal van tederheid.

Gekwetstheid die opgesloten zit in verwijt, is lastig met helderheid alleen te benaderen. Onschuld, rechtstreeks uit de Bron, straalt dwars door die laag van verdoving heen.

Ze spreekt aan op wat niet beschadigen kan, op wat schittert en in zichzelf compleet is. Vóór ver of dichtbij en onderscheid, gaat het uit van Eenheid, om terug te roepen wat daar schijnbaar van vervreemdde.

Lang werd zachtheid uit het mannelijke aspect gehouden… het zou de wereld-orde maar in gevaar brengen. De vereenzelviging met een kamp verdwaalde in zijn eigen slagveld.

Tederheid brengt de strijder terug naar huis… ze smelt de wapens van trots om tot vertrouwen.