
Perfectie
Leefde ik niet heel vaak langs of in ontkenning naar wat in zichzelf volkomen en onverbeterbaar is…
Perfectie is in deze context die energie die zich afkeert van wat vanzelf als Leven stroomt, van wat in zichzelf geen oordeel heeft, doch één is met oorspronkelijkheid.
Eigenlijk zou je dat kunnen omschrijven als competitie. Er schijnt iets te zijn dat bevindingen heeft over wat het ziet… het denkt dat beter te kunnen.
Het is verhelderend om te zien wat er aan de basis daarvan ligt. Vaak is dat onderwaardering die veranderde in hoogmoed. Een beeld over het zelf werd geobjectificeerd in een schijn-personage dat in competitie met zijn oorsprong - met God - terecht kwam.
Dat is wat afgescheidenheid doet. Dit ontstaat wanneer zijnsbesef zich met beelden identificeert… en zich los-denkt van de natuurlijke perfectie.