Poema

Leiderschap

Vanuit helderheid en Liefde verwijst alles naar het Ene dat Leidt, en gracieus vanuit Vrijheid alles met alles tegemoet komt.

Bewustzijn neemt zonder vooringenomenheid de omgeving waar en handelt spontaan. De directe stroom - of Intimiteit - wordt vervormd, door vast houden aan een verleden en piekeren over een toekomst.

Besef van Licht wordt dan verdoofd en in een vals zelf-beeld gehypnotiseerd. Een angstig ego hindert de Levensstroom vanuit weerstand naar Gratie. Angst voor de dood (trots) beheerst de afgescheiden ik-geest. Deze zelfzuchtige activiteit is ervan overtuigd 'de doener' te zijn die iets is aangedaan.

Poema belichaamt moed om als Leven-Liefde-Licht aanwezig te zijn. Machtsmisbruik is wantrouwen naar Gratie, dat teert op gekoesterd verleden. Oordeel, vanuit onbegrepen geschiedenis, roept wraak op. Macht moet de gewonde identiteit (de ik-illusie) via controle weer het gevoel van superioriteit geven.

De ene Meester leidt stil, zonder eis, verwachting, of oordeel… als Mysterie van Licht en Liefde van waaruit Leven stroomt. Deze activiteit van in zichzelf lichtende Liefde voedt in elke levensvorm het zijnsbesef. Besef geeft zich over aan dit liefdevolle Licht, tegen de stroom van angst, leugen en gewoonte in.