Lichaamstaal

Het lichaam heeft een innerlijke wijsheid. Deze kan versluierd worden door ideeën in de geest die voor overzicht en houvast moeten zorgen. Dat heeft te maken met het gevoel van veiligheid.

Het kind wordt al vroeg in de 'volwassen' houding gelokt. De warmte van Leven wordt door de schijnveiligheid van 'erbij horen' vervangen. De directe ervaring van onschuld en Leven verschraalt.

Ideeën over hoe het was en moet zijn houden de beleving uit de vitaliserende kracht van het Nu. Weerstand - naar hoe het nu is - groeit, waardoor de aandacht zich op iets anders richt.

Die psychische verkramping is af te lezen aan de gelaatsuitdrukking, de ogen, de huid, gebaren en de houding van het lichaam. De lagen daarachter vertellen het verhaal van vervreemding.

Aanvaarden en in het licht zetten van die lagen werkt verzachtend en ontspannend. Geloof in de vervreemding trekt zich terug en transformeert naar zijn in het liefdevolle, veilige Nu.